سی و سه پل یا پل الله وردی خان

در دل تصویر سیاه‌وسفید، شکوهی ایستاده که از قرن‌ها پیش با زاینده‌رود نجوا کرده است. آنچه در قاب نقش بسته، پل الله‌وردی‌خان یا همان سی‌وسه‌پل مشهور اصفهان است؛ پلی که در روزگار سلطنت شاه عباس اول صفوی، به دست سردار ارمنی‌تبارش، الله‌وردی‌خان بنا شد، اما در گذر زمان، نه‌تنها رود بلکه تاریخ هم از زیر آن عبور کرده است.

این تصویر، در روزگاری گرفته شده که قاجاریه، وارث یک امپراتوری فروکاسته، تنها نظاره‌گر شکوه گذشته بود. لباس‌ها، کالسکه‌ها، و آسمانی که هنوز از دوده‌ی صنعت تیره نشده، پل را نه‌فقط به عنوان یک گذرگاه، بلکه به مثابه یک بنای زنده روایت می‌کنند.

با ۲۹۵ متر طول و ۱۴ متر عرض، این پل تنها پلی برای عبور نبود؛ میدانی برای رژه، گذرگاهی برای آیین‌ها، و سایه‌ساری برای مردمی که عصرها پای زاینده‌رود می‌نشستند. در دوران صفویه، جشن‌های «آب‌ریزان» (مشهور به آب‌پاشان) در همین حوالی برپا می‌شد.

امروز، اگرچه زاینده‌رود خسته‌تر از همیشه است، اما سی‌وسه‌پل همچنان ایستاده، گواهی بر معماری، مهندسی و ذوق ایرانی. و این عکس، سندی است بر اینکه تاریخ، فقط در کتاب نیست؛ گاه در آجرهای یک پل ثبت می‌شود.