آرامگاه دانیال نبی در سال 1278 شمسی

ساختمان فعلی آرامگاه دارای گنبد مخروطی‌شکل معروفی است که با سبک معماری اسلامی، به‌ویژه متاثر از سنت‌های محلی جنوب ایران ساخته شده. اما در تصویر ارزشمند باقی‌مانده از دوران قاجار، چهره‌ای متفاوت از این محل به چشم می‌خورد: گنبد ساده‌تر، دیوارهای خشتی و بقعه‌ای تنها در میان چشم‌اندازی بایر.

نکته جالب آن‌که در این عکس، اثری از بافت شهری شوش امروزی دیده نمی‌شود؛ نه خیابان‌ها، نه ساختمان‌های اطراف، و نه هیچ‌کدام از نشانه‌های توسعه‌ی معاصر. این تصویر به‌خوبی نشان می‌دهد که شوش در آن دوران هنوز به شکل امروزی توسعه نیافته بود و مقبره دانیال نبی در حاشیه‌ای ساکت و دور از هیاهوی شهری قرار داشت.

امروزه این بقعه نه‌تنها محل زیارت، بلکه یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری و بخشی از هویت تاریخی و مذهبی شوش به‌شمار می‌آید.